テキスト
Antaŭ multaj cent jaroj vivis princidino. La princidino de fabelo ĉiam estas belega.
Nia princidino ne apartenis al la belulinoj. Kripla ŝi ne estis, sed centoble plibela knabino troviĝas eĉ en la dometo de la plej simpla kamparano. La princidino ne sciis pri tio.
Ŝiaj haroj estis nek nigra, nek brunaj, sed sunblondaj. La kombistino de la princidino diris al siaj koleginoj:<<Ŝiaj haroj similas al la lino kaj estas tiel akraj, ke ili vundas miajn fingrojn>>
La kombistino havis tre delikatajn fingretojn.
Ŝiaj okuloj estis rondaj kaj markoloraj. Tiaj strangaj okuloj ne decas al vera ĉina princidino. Ŝia nazo estis iom tro pinta, ŝia buŝo iom tro larĝa, ŝiaj vangoj iom tro ruĝaj kaj ŝia haŭto iom tro rozkolora por vidi en ŝi ĉinan belulinon. Nu, ŝi neniel taŭgas por la gusto de la ĉinaj princidoj, kiuj de tempo al tempo venis al la palaco de ŝia patro.
La maljuna princo multe malĝojis. Li ne povis kompreni, kial la dioj tiel severe punas lin.
Li ĉiam estis pia. Li ne forprenis pli de la popolo ol la antaŭaj princoj, kaj li ne senkapigis pli el sia servistaro ol la antaŭaj mastroj kaj tamen… Jes, la dioj koleras je li. Sed ankaŭ li ekkoleris je ili.
Li decidis korekti la fuŝlaboron de la kapricaj dioj. Li kunvokis la plej famajn magiistojn de la lando, li akceptis la plej lertajn majstrojn de la plibeliga arto de malproksimaj landoj.
Nokte kaj tage kun siaj mandarenoj kaj pastroj li cerbumis, legis dikaj skribaĵojn el antikvaj tempoj. La magiistoj kaj plibeligistoj venis, eksperimentis, poste ili konfesis, ke ilia arto estas senpova. La mandarenoj kaj saĝuloj konstatis, ke la antikvaj skripaĵoj scias pri nenio simila al la afero de la princidino.
Sed la princidino sciis nenion pri sia malbeleco. Eĉ kontraŭe! Ŝi estis tre fiera pri sia eksterordinara beleco. Kompreneble, ĉar ŝia patro malpermesis paroli pri tio. Li ordonis tuj senkapigi tiun, kiu forgesus pri la etiketa mensogo en ĉeesto de la princidino. Ĉiu homo havis ŝtoneton sub la lango por memorigi sin pri la mortodanĝero. De mateno ĝis vespero nia princidino rigardis sin en la arĝenta spegulo, en la senmova lageto de la parko.
Ŝi pensis, ke la birdoj kantas pri ŝi kaj eĉ la suno pli gaje brilas, kiam ĝi povas vidi ŝin.
Ŝi estis feliĉega. Dum ŝia patro sekrete malbenis la diojn, ŝi samtempe dankis ilin pro ilia favoro. Nur tion ŝi ne komprenis, ke princidoj venas, foriras, ĉiu diras belajn komplimentojn, sed neniu el ili deziras edzinigi ŝin.
—- Verŝajne mi estas tro bela por veki kuraĝon el ili —- ŝi pensis, sed kiam jaro post jaro pasis ŝi komencis malami sian belecon.
Ankaŭ la maljuna princo komprenis, ke batali kontraŭ la dioj estas neeble. Li malgaje pensis pri la sorto de sia sola filino.
訳
(UK)
何百年も前にある王女が暮らしていました。童話の王女というものはいつもとても美しいものです。われらが王女はそうした美女のうちには入りませんでした。身体に不自由なところがあるわけではありません。しかし田舎のごく素朴な百姓の小屋にさえも彼女の百倍も美しい少女がいるほどでした。 王女自身はそんなことを知る由もありませんでした。彼女の髪は黒でもなく茶色でもなく太陽のような金色でした。 その王女の髪を梳く侍女は同僚たちに言いました。「王女様の御髪はまるで亜麻糸のように鋭くて私の指を痛めてしまいます。」その侍女の指はとても繊細で小さかったのです。
王女の目はまん丸で海の色でした。そのような異眼は本当の中国の王女にはふさわしくありません。彼女の中に中国の美女を見るためには鼻はいくらかとがりすぎ、口はいくらか大きすぎ、頬は少し赤すぎ、そして肌は少しバラ色が強すぎました。
さて、彼女は時々父親の宮殿にやってくる王子たちの好みにはどうみても合いませんでした。老いた父王はとても悲しみました。神々が彼をそのように厳しく罰する理由がわかりませんでした。
彼はいつでも敬虔でした。彼は民から搾取するのも前の王に比べれば少なかったし、また前の主人ほどは家来たちの首を刎ねることもなかったのに、しかし・・・そうです。神々は彼に怒っているのです。しかし彼もまた神々に対して怒り出しました。
彼は気まぐれな神々の失敗作を修復することにしました。彼は国の中の有名な魔術師たちや遠くの国の美貌術の熟練の達人たちを呼び寄せました。彼は夜も昼も高官たちや僧侶たちと知恵を絞り、分厚い古の文献を漁りました。魔術師たちと美貌術師たちがやってきて、実験を行いましたが、その結果、彼らの技術ではどうにもなりませぬと匙を投げました。高官たちや賢人たちも古文書にはこの王女の件に類似の事は何も記載されていないことを確認しました。
しかし、その王女は自分の醜さについては何も知りませんでした。それどころか反対だったのです。彼女は自分の尋常でない美しさをとても誇りにしていました。もちろん、それは彼女の父親がそれに関して話すことを禁じていたからです。彼は王女が臨席の場で儀礼的な嘘さえ忘れるような輩は即刻首を刎ねるべしと命じました。 各々は死の危険を忘れないように舌の下に小石を入れておきました。
われらが王女は朝から晩まで銀の鏡や庭園の静かな水面に映る自分の姿を眺めていました。
彼女は小鳥たちが自分のために歌い、お日様さえ自分を見るといっそう喜びに輝くと思いました。
彼女はとても幸福でした。彼女の父王が神々をひそかに呪うかたわらで彼女は神々の好意に感謝していました。王子たちが来ては去り、それぞれにすばらしい賛辞を述べていくのにしかし誰も結婚を申し込まないということだけが彼女には理解できませんでした。
—- きっと私が美しすぎて勇気が出ないんだわ —- 彼女は考えました。しかし年が過ぎていくにつれて彼女は自分の美しさが疎ましくなってきました。
老いた王も神々と戦うことはできないとわかりました。彼はたった一人の娘の運命を考えると憂鬱になりました。
経過
1.Kripla ŝi ne estis, sed centoble plibela knabino troviĝas eĉ en la dometo de la plej simpla kamparano.
(UK)
身体に不自由なところがあるわけではありません。しかし片田舎の農家の小さな家にさえ彼女の百倍も美しい娘が見つかるほどだったのです。
(TM)
比較するためにも、柔らかい文より強めに訳してはどうですか。... 「 田舎の百姓小屋にさえも」
troviĝi・・(探して)「 見つかる」 よりも、 自然に存在するという感じで、「少女がいるほどでした」 ではどうでしょうか
(UK)
身体に不自由なところがあるわけではありません。しかし田舎のごく素朴な百姓の小屋にさえも彼女の百倍も美しい少女がいるほどでした。
2.Ŝiaj haroj estis nek nigra, nek brunaj, sed sunblondaj.
(UK)
彼女の髪は黒でもなく茶色でもなくなんと砂色でした。
*sunblondoの色の範囲は広く曖昧。美容院のカタログを見ても赤毛から白髪に近いものまでさまざまでした。
ここでの髪の色は漆黒以外の明るめの色であれば何色でも良かったのだと思います。
(TM)
sunblondo は suno + blondo ですから「太陽のような金髪」じゃないですか? 漆黒以外の色であれば何でも良い? いや、(パッツンパッツン)の金髪でなければ、次に続けるためにも。
(UK)
彼女の髪は黒でもなく茶色でもなく太陽のような金色でした。
3.Ŝiaj okuloj estis rondaj kaj markoloraj.
(UK)
王女の目は丸くて海の色でした。
*okuloj estas rondaj目はもともと丸いのですが日本語では「目を丸くして」などと目の開口部、つまり瞼の開口部の形を指すことがあります。
エスペラントでも同様であることを知り安心しました。
(TM)
そうなんですね、私は「出目」だと思いましたがそれは「elstaraj okuloj 」でした! いくらなんでも出目ではなかった! 「まん丸目玉」というのかな?
(UK)
王女の目はまん丸で海の色でした。
4.Ŝia nazo estis iom tro pinta, ŝia buŝo iom tro larĝa, ŝiaj vangoj iom tro ruĝaj kaj ŝia haŭto iom tro rozkolora por vidi en ŝi ĉinan belulinon.
(UK)
A.
彼女の鼻は 少し とがりすぎていて、 彼女の口は少し 広すぎて、彼女の頬は 少し赤すぎて そして彼女の肌は少し桃色過ぎました 見るためには 彼女の中に 中国の美女を
B.
彼女の中に中国の美女の要素を見つけ出そうとしても、鼻は幾分つんとしすぎ、口はやや大きすぎ、頬はちょっと赤すぎ、そして肌の色はいくらか桃色すぎました。
(TM)
そして、訳文はやや飾りすぎ?! 真ん中の訳はあっさりしています。 中間をとりませんか?
(UK)
彼女の中に中国の美女を見るためには鼻はいくらかとがりすぎ、口はいくらか大きすぎ、頬は少し赤すぎ、そして肌は少しバラ色が強すぎました。
5.Li ordonis tuj senkapigi tiun, kiu forgesus pri la etiketa mensogo en ĉeesto de la princidino.
(UK)
彼は王女がいる前で儀礼的な方便さえ忘れるような輩は即刻首を刎ねるべしと命じました。
(TM)
前後に合わせて「王女がいる前で」よりも「王女が臨席の場で」、また、「方便」よりもズバっと「噓」としませんか?なんか中国の王様のドラマを見ているようですね。
(UK)
彼は王女が臨席の場で儀礼的な嘘さえ忘れるような輩は即刻首を刎ねるべしと命じました。
6.Ĉiu homo havis ŝtoneton sub la lango por memorigi sin pri la mortodanĝero.
(UK)
各々は舌の下に小石を入れて死の危険を忘れないようにしました。
(TM)
「忘れないように~しました。」 と、そのまま述語を訳したらどうですか。
havis …入れておきました。。つけていました。
(UK)
各々は死の危険を忘れないように舌の下に小石を入れておきました。
7.Nur tion ŝi ne komprenis, ke princidoj venas, foriras, ĉiu diras belajn komplimentojn, sed neniu el ili deziras edzinigi ŝin.
(UK)
しかし王子たちが来ては去り、それぞれにすばらしい賛辞を述べていくのに誰も結婚を申し込まないことが彼女には理解できませんでした。
(TM)
Nur を訳してください。
(UK)
王子たちが来ては去り、それぞれにすばらしい賛辞を述べていくのにしかし誰も結婚を申し込まないということだけが彼女には理解できませんでした。