テキスト
Dum kelke da sekundoj en la ĉambro regis plena silento. Subite sur la sulkoplenaj vangoj de la maljunulino ekfluis du riveretoj da senhaltaj larmoj. Ŝi tamen eligis nenian sonon, ne diris eĉ unu vorton, faris saluton al la mastrino kaj rapide forlasis la ĉambron. Eble ŝi hontis siajn larmojn kaj deziris kaŝi ilin kiel eble plej rapide, aŭ eble al alia loko, simila al tiu, kiun ŝi nun forlasis, ŝi rapidis kun nova espero, por ricevi novan disreviĝon…
Nun Marta restis duope kun la virino, kiu devis solvi la demandon pri plenumiĝo aŭ falo de ŝiaj plej karaj esperoj, de ŝiaj plej fortaj deziroj. Ŝi ne sentis sin timigita, sed nur profunde malĝoja.
La scenoj, kiuj en la lastaj minutoj preterŝoviĝis antaŭ ŝiaj okuloj, faris sur ŝia spirito fortan impreson, des pli fortan, ke ĝi estis tute nova. Ŝi ne kutimis vidi homojn, kiuj serĉas laborenspezon, pelas sin pro peco da pano, ŝi ne supozis, ŝi neniam antaŭsentis, ke tiu sinpelado enhavas en si tiom da maltrankvileco, turmentoj, trompiĝoj. Ĝis nun la laboro,ĉiufoje kiam Marta pensis pri ĝi, aperadis en ŝia imago kiel io, pro kio oni bezonas nur kliniĝi, por tuj ricevi la deziratan objekton. Ĉi tie, tuj sur la unua stacio de tiu nekonata vojo, ŝi komencis diveni la ekzistadon de aferoj teruraj, tamen ŝi ne tremis , en siaj pensoj ŝi certigadis sin mem, ke ŝin, virinon junan kaj sanan, iam tre zorge edukitan de plej bonaj gepatroj, ŝin, estintan kunvivantinon de homo inteligenta kaj akiranta sian panon per laboro spirita, ne povas trafi sorto simila al tiu, kiu trafis tiun kompatindan malĝojan knabinon, kiun ŝi renkontis sur la ŝtuparo, kaj tiun centoble ankoraŭ pli malfeliĉan maljunulinon, kiu foriris antaŭ momento kun du fluetoj da larmoj sur la sulkoplenaj vangoj.
Ludovikino Zminska komencis per la demando, per kiu ŝi videble ordinare komencadis la interparolojn kun la venantaj kandidatinoj por ofico de instruistino.
—–Ĉu vi jam okupadis vin per instruado?
—–Ne, sinjorino; mi estas vidvino de oficisto, kiu mortis antaŭ kelke da tagoj.
Nur nun la unuan fojon mi deziras komenci la profesion de instruistino.
—–Ha! sekve vi eble posedas ateston de trapaso de ia el la plej altaj lernejoj?
—–Ne, sinjorino; mi ricevis mian edukon hejme.
Tiujn vortojn la du virinoj interŝanĝis inter si france. Marta parolis tiun lingvon sufiĉe bone kaj facile, ŝia elparolado ne estis la plej perfekta, sed ĝi ankaŭ ne prezentis iajn tro gravajn dekliniĝon.
—–Kiujn do objektojn vi povas kaj deziras instrui?
訳
(TM)
数秒間室内を完全なる静寂が支配した。突然しわだらけの老婦人のほほを絶え間のない涙の小川が二筋流れ始めた。彼女はしかしなんの物音も出さず、一言も発せずに女主人に挨拶をし急ぎ部屋を後にした。多分彼女は自分の涙を恥じて一刻も早く隠したかったのだ、あるいは多分別の場所へ、たった今自分が後にしたところと似たような場所へ、新たな希望を携え新たな絶望を受け取るために急いだのだ。
今、マルタは彼女の最も大切で最も強い望みが実現するか失墜するかの疑問に答えなければならない女性と二人きりとなった。彼女は恐れてはいないがただ深い悲しみを感じていた。
今、マルタはその女性と二人きりとなった、自分の最も大切で最も強い望みが、成就されるかまたは却下されるか、その診断を下すべき女性と。ここ数分間の彼女の目の前を通り過ぎた場面は彼女の心につよい印象を、それが全く始めての経験だったのでより一層強く感じた。彼女はひとかけのパンのために労働収入を求め焦る人々を見るのには慣れていなかった、想像もしなかった、そのような切迫さがこれ程の不安や苦悩、あてが外れ裏切られた思いを内在することなど予想もしていなかった。今まで「労働」、それについて考えた時はいつでも彼女の思いの中に、望んだ仕事をすぐ手に入れるためにはただちょっと気持ちを傾ければよいものとしてあった。ここ、見知らぬ通りのすぐ最初の駅で彼女は恐ろしい物事の存在を察知始めねばならなかった、けれども彼女は不安に震えてはいなかった、自身の確たる思いがあったからだ。それは若く健康な女性である自分、かつて素晴らしい両親から丁寧に育てられた自分、日々の糧を知的な職業で手に入れてくれた聡明な男性の同居人であった自分が先ほどの女性達と似た運命とはとらえることが出来ないのだ。つまり、階段であった悲しそうな哀れな少女、そして彼女の何百倍もより不幸な老婦人、そう、今さっきしわだらけのほほに涙が二筋流れたあの女性である。
ルドヴィキーノ・ズミンスカは教師の仕事のためにやってきた志願者に見たところ普通に会話を始めるための質問を開始した。
「あなたは以前に教職に就いていましたか？」
「いいえ、奥様。私は数日前に役人であった夫を亡くした未亡人です 。」
たった今始めて私は教師としての職業をのぞんでいるのです。
「おやまあ、それならあなたは最高学府を経てきた何か証明を多分お持ちですね。」
「いいえ奥様、私は家庭教育を施されました。」
このような言葉を二人の女性はお互いにフランス語でやりとりした。マルタはそれをかなり上手にそして平易に話したし、その話し方は完全でなかったが何か重要な失点を示してはいなかった。
「では、あなたはどの教科がお望みで、お出来になるのですか？」
経過
1. aŭ eble al alia loko, simila al tiu, kiun ŝi nun forlasis, ŝi rapidis kun nova espero, por ricevi novan disreviĝon…
(TM）
あるいは多分別の場所へ、たった今自分が後にしたところと似たような場所へ、新たな希望を携え新たな絶望を受け取るために急いだのだ。
（UK）
参加者の皆さん、スラッと訳されていますが、原文は頭の中が絡まりそうな文ですのでご確認を。
2. Nun Marta restis duope kun la virino, kiu devis solvi la demandon pri plenumiĝo aŭ falo de ŝiaj plej karaj esperoj, de ŝiaj plej fortaj deziroj.
(TM）
今、マルタは彼女の最も大切で最も強い望みが実現するか失墜するかの疑問に答えなければならない女性と二人きりとなった。
(UK）
後半がややわかりにくい気がします。マルタの立場から見た表現だと分かり易いかもしれません。
(TM）
今、マルタはその女性と二人きりとなった、自分の最も大切で最も強い望みが、成就されるかまたは却下されるか、その診断を下すべき女性と。」
(UK）
この方がわかり易いと思います。
3. Ĝis nun la laboro,ĉiufoje kiam Marta pensis pri ĝi, aperadis en ŝia imago kiel io, pro kio oni bezonas nur kliniĝi, por tuj ricevi la deziratan objekton.
(TM）予想もしていなかった。今までは労働、それについてマルタが考えた時は毎回何か欲しいものをすぐに手に入れるためにだけすることとしてのイメージが現れた。
（UK）
la deziratan objektonは仕事をして得られるもののことでしょうか？
(TM）
欲しいもの→dezirant objekto , dezirata objekto →望まれたもの →誰かが望んでいるのを手に入れるために肩入れする行為。と解釈もあるか？
労働・・・誰かが望んだものをすぐに手に入るように努める行為が想像されてきた。
(UK）
文法的にはそうだと思います。これまでのマルタにとって仕事というものは、紹介所に行けばテーブルの上によりどりみどりの状態でおいてあって、ちょっと体を傾けて好きなものを拾い上げるだけでいいというようなイメージでいたのではないでしょうか。つまりdezirata objektoとは、仕事で得られる報酬ではなくて、自分がやりたい仕事のことを指す、という解釈はどうでしょうか。
(AM）
Objekto( kiu) estas dezirata. というのが元々の意味なので、objekto dezirata, dezirata objekto というべき。
Homo deziras la objekton.ならhomo deziranta la objekton, deziranta homo（希望者、deziranto）、
*deziranta la objekton homo も理屈からいえばOKですが、長い形容詞句は後ろに付けることが多いです。
(TM）
今まで「労働」、それについて考えた時はいつでも彼女の思いの中に、望んだ仕事をすぐ手に入れるためにはただちょっと気持ちを傾ければよいものとしてあった。
4. Ludovikino Zminska komencis per la demando, per kiu ŝi videble ordinare komencadis la interparolojn kun la venantaj kandidatinoj por ofico de instruistino.
(TM）
ルドヴィキーノ・ズミンスカは教師の仕事のためにやってきた志願者に見たところ普通に会話を始めるための質問を開始した。
(UK）..
per la demando, per kiu ŝi videble ordinare komencadis la interparolojn kun …
「この質問で」会話を始めるのではないでしょうか？
(TM）
その解釈に賛成！ すっきりしますね。ありがとうございます。
(AM）
per la demando , per kiu ですから、la demando がどんな性質のものだったかの説明がper kiu 以下に来ます。videble ordinare は
komencadis を修飾する副詞。明らかに普段彼女が始める
5. —–Ne, sinjorino; mi estas vidvino de oficisto, kiu mortis antaŭ kelke da tagoj.
(TM）
——いいえ、奥様。私は数日前に事務員であった夫を亡くした未亡人なのです。
(AM）
マルタが自分の生涯を振り返るとき、亡き夫の職業を「事務員 」としていますが、彼は国の重要な地位にいたはずです。oficisto は勤務先によって社会的見え方が違います。彼の場合は役人と訳した方がよいと思います。
(TM）
——いいえ、奥様。私は数日前に役人であった夫を亡くした未亡人です 。