Marta_016

テキスト

Marta/ la 16a traduko

Estis ankoraŭ ne tre malfrue vespere, sed sufiĉe mallume; malmultaj lanternoj malbone lumis la mallarĝan strateton, plenan de amasoj da homoj; sur la trotuaroj larĝaj partoj estis en plena mallumo. Ondo da malvarma aŭtuna vento enfluis en la pordegan arkaĵon tra la malfermita pordeto, frapis la vizaĝon de la virino kaj ekturnis la flankojn de ŝia nigra tuko; la bruo de la veturiloj kaj murmurego de la intermiksitaj paroloj surdigis ŝin, la mallumo sur la trotuaroj ŝin timigis. Ŝi retiriĝis je kelke da paŝoj en la profundon de la pordega arkaĵo kaj staris denove kelkan tempon kun mallevita kapo; subite tamen ŝi elrektiĝis kaj paŝis antaŭen. Ŝi eble rememoris sian infanon, kiu atendis manĝon, aŭ eble ŝi eksentis, ke ŝi devas akiri de sia volo kaj kuraĝo tion, kion ŝi de nun devos jam akiradi ĉiutage, ĉiuhore. Ŝi metis la tukon sur la kapon kaj transpaŝis la sojlon de la podeto. Ŝi ne sciis, en kiu flanko oni devas serĉi butiketon kun manĝeblaĵoj. Ŝi iris sufiĉe grandan pecon, esplorante per la rigardo la elmetaĵojn de la magazenaj fenestroj, ŝi preterpasis kelke da cigarbutiketoj, ian kafejon, ian butikon de silkaĵoj, kaj ŝi iris returne. Ŝi ne kuraĝis pli enprofundiĝi en la straton, nek peti de iu klarigon. Ŝi direktis sin en alian flankon, kaj post kvaronhoro ŝi revenis kun kelke da bulkoj en blanka tuketo.
 Lakton ŝi ne alportis; ĝi ne estis ricevebla en la butiko, en kiu ŝi trovis la bul kojn, ŝi ne volis, ne povis serĉi pli longe, ŝi estis maltrankvila pri la infano, ŝi reiris rapide, ŝi preskaŭ kuris. Ŝi estis jam kelke da paŝoj antaŭ la pordego, kiam tuj malantaŭ si ŝi aŭdis viran voĉon, kiu kantetis;
<Haltu, kara mia, haltu,
Piedetoj, ne forsaltu.>
 Ŝi penis certigi al si en la animo, ke la kanteto celas ne ŝin, ŝi ekmarŝis pli rapide kaj jam atingis la pordeton, kiam la voĉo de la kantanto ekparolis;
—Kien tiel rapide? kien? la vespero estas bela! eble ni iom promenos?

TH
まだそんなに遅くない夕方だけどすっかり暗くなりました。数少ない街灯は人々でいっぱいの狭い道路を辛うじて照らしている。歩道の上の広い部分は暗闇の中でした。冷たい秋風の波が大門のアーチに流れ込み、小さい扉を通って、女性の顔を打ちそして彼女の黒い布の脇をひるがえした。馬車の騒音とごっちゃになった話し声の唸りが彼女の耳を聞こえなくし、歩道の上の暗闇は彼女を怖がらせた。  彼女は大門のアーチの奥に数歩後じさりしたそして再び頭を下げてしばらく立ち尽くしていた。けれど突然彼女は姿勢を真っ直ぐにして前に歩いた。彼女はたぶん食べ物を待っている自分の子供を思い出した、あるいはたぶん彼女は今からは毎日いや毎時間、自身の意思と勇気を持って手に入れねばと気付いた。彼女は頭の上に布を置いて小さい門の敷居を通過した。
彼女は食べられる物のあるお店をどの方向に探すべきか知らなかった。彼女はだいぶ歩き、商店街の出窓の商品を眺めて探した。彼女はタバコ屋やあるコーヒー屋ある絹製品の店などを通り過ぎて彼女は引き返した。彼女は通りの更に奥に行く勇気が無く誰かの説明を頼む勇気も無かった。彼女は別の方向に進み、15分後に白い布に包んだロールパン幾つかをかかえて戻ってきた。ロールパンを見つけた店で牛乳は手に入らなかったけれど、彼女は子供のことが心配でさらに長く探すことが出来ないし探す気持ちも無かったので、彼女は牛乳を持っていなかった。彼女は急いで戻り、彼女はほとんど駆けた。彼女が大門の前もう数歩のところで、彼女の直ぐ後ろから彼女は男の声を聞いた。声は小声で歌っていた。
『止まって、僕の親愛なる人、止まって、小さな足よ、飛び跳ねて去らないで。』
歌声が彼女を狙っていないと、彼女は心の中で確信しようと努力した。彼女は歩みをさらに早め小さい門に到着した、その時歌い手の声が話し始めた。
「どこへそのように急ぐの?夕方は美しい!出来れば我々はちょっと散歩しませんか?」

経過

1.   Estis ankoraŭ ne tre malfrue vespere, sed sufiĉe mallume; malmultaj lanternoj malbone lumis la mallarĝan strateton, plenan de amasoj da homoj; sur la trotuaroj

TH
まだそんなに遅くない夕方だけどすっかり暗くなりました。数少ない街灯は人々の
群集でいっぱいの狭い道路を辛うじて照らしている。
AM
    人々の群衆:重複しています。
TH
まだそんなに遅くない夕方だけどすっかり暗くなりました。数少ない街灯は人々でいっぱいの狭い道路を辛うじて照らしている。

2.   Ondo da malvarma aŭtuna vento enfluis en la pordegan arkaĵon tra la malfermita pordeto, frapis la vizaĝon de la virino kaj ekturnis la flankojn de ŝia nigra tuko;

(TH)
冷たい秋風の波が開いている小さい扉を通り大門のアーチに流れ込み、女性の顔を打ちそして彼女の黒い布の脇をひるがえした。
(AM)
大門のアーチに流れ込み、開いている小さい扉を通って、女性の顔を打ち..
というのが、風の波の流れです。

TH
冷たい秋風の波が大門のアーチに流れ込み、小さい扉を通って、女性の顔を打ちそして彼女の黒い布の脇をひるがえした。

3.   la bruo de la veturiloj kaj murmurego de la intermiksitaj paroloj surdigis ŝin, la mallumo sur la trotuaroj ŝin timigis.

TH
馬車の騒音とごっちゃになった話し声の唸りが彼女を聞こえなくし、歩道の上の暗闇は彼女を怖がらせた。
AM
彼女の耳を聞こえなくし、
TH
馬車の騒音とごっちゃになった話し声の唸りが彼女の耳を聞こえなくし、歩道の上の暗闇は彼女を怖がらせた。

4.   subite tamen ŝi elrektiĝis kaj paŝis antaŭen.

TH
けれど突然彼女はしせいを真っ直ぐにして前に歩いた。
AM
 [しせい]はやっぱり漢字がよさそうです。
TH
けれど突然彼女は姿勢を真っ直ぐにして前に歩いた。

5.   Ŝi eble rememoris sian infanon, kiu atendis manĝon, aŭ eble ŝi eksentis, ke ŝi devas akiri de sia volo kaj kuraĝo tion, kion ŝi de nun devos jam akiradi ĉiutage, ĉiuhore.

(TH)
彼女はたぶん食べ物を待っている自分の子供を思い出した、あるいはたぶん彼女は今からは毎日いや毎時間、自分の望みと勇気を持って手に入れねばと気付いた。
(AM)
   Volo の訳: deziro dehanaitokoroni注目。
(TH)
*AMさん指摘のvoloの良い訳は皆さんどうでしょう、助けてください。
(UK)
そのまま「自らの意志と勇気で」ではどうでしょうか?

6.   Lakton ŝi ne alportis; ĝi ne estis ricevebla en la butiko, en kiu ŝi trovis la bul kojn, ŝi ne volis, ne povis serĉi pli longe, ŝi estis maltrankvila pri la infano, ŝi reiris rapide, ŝi preskaŭ kuris.

(TH)
彼女は牛乳は持っていず、ロールパンを見つけた店で牛乳は手に入らなかった。彼女は子供が心配でさらに長く探すことが出来ないし欲し無かった。彼女は急いで戻り、彼女はほとんど駆けた。
(AM)
       この文の終わりはどうなりますか。
*この文の終わりは:< 彼女は牛乳を持って来なかった。> ですか?わかりません?
(AM)
Lakton sxi ne alportas:   : の印は「つまり…以下の事情だった」との説明のためについています。
Sxi ne volis, ne povis…も続いていると考えてよいと思います。「さらに長く(さらに時間をかけて)探す気もそうすることもできなかった」
(TH)
ロールパンを見つけた店で牛乳は手に入らなかったけれど、彼女は子供のことが心配でさらに長く探すことが出来ないし探す気持ちも無かったので、彼女は牛乳を持っていなかった。
Ŝi estis jam kelke da paŝoj antaŭ la pordego, kiam tuj malantaŭ si ŝi
彼女が大門の前もう数歩のところで、彼女の直ぐ後ろから彼女は
aŭdis viran voĉon, kiu kantetis;男の声を聞いた。声は小声で歌っていた。
7. <Haltu, kara mia, haltu,

(TH)
止まって、親愛なる僕の、止まって、
(AM)
Kara miaで「僕の親愛なる人」と人まで指すことができます。
(TH)
止まって、僕の親愛なる人、止まって、

Marta_015    Marta_017

コメントを残す

メールアドレスが公開されることはありません。 が付いている欄は必須項目です