Marta_015

テキスト

Mia traduko  p. 12 de la 20a linio

—Kara  sinjoro, —-diris la vidvino ĝentile kaj iom nekuraĝe, —-ĉu vi ne povus alportial mi el ia proksima butiketo lakton kaj bulkojn por mia infano? La pordisto, ne haltante, aŭskultis ĉi tiujn vortojn, poste li deturnis la kapon kaj respondis kun apenaŭ kaŝata malkontenteco:
—He, kiu havas tempon, por iri serĉi lakton kaj bulkojn! Ne por tio mi estas ĉi tie, ke mi alportadu manĝon al la loĝantoj.
Dirante la lastajn vortojn, li malaperis malantaŭ flekso de la muro. La vidvino iris pli malsupren.
—Li ne volis fari al mi komplezon, “- –ŝi pensis, —”ĉar li divenas, ke mi estas malriĉa…
Al tiuj, de kiuj li esperas ricevi pagon, li portis pezan faskon da ligno.“
Ŝi iris malsupren sur la korton kaj rigardis ĉirkaŭen.
—He, kion do vi tiel ĉirkaŭenrigardas? —eksonis apud ŝi virina voĉo raŭka kaj malagrabla.
La vidvino ekvidis virinon, kiu staris antaŭ malalta pordeto proksime de la pordego kaj kies vizaĝon ŝi en la krepusko ne rekonis, sed kies mallonga jupo, granda tola kufo kaj simpla tuko, malrekte ĵetita sur la ŝultrojn, kaj ankaŭ la sono de la voĉo kaj la tono de la parolado montris , ke ŝi estas virino popolamasa.
La vidvino konjektis, ke tio estas la edzino de la pordisto.
—Mia bona sinjorino, —ŝi diris, —ĉu mi ne trovos ĉi tie iun, kiu alportus al mi lakton kaj bulkojn?
La virion pripensis momento.
—De la kioma etaĝo vi estas?—ŝi demandis, —Mi vin ial ankoraŭ ne konas.
—Hodiaŭ mi enloĝiĝis en la mansardo…
—Ha, en la mansardo! Nu kial do vi parolaĉas pri ia alportado al vi? Ĉu vi ne povas mem iri al la vendejo?
—Mi pagus por la servo, —mallaŭte diris la vidvino;—sed la pordistedzino ne aŭdis, aŭ ŝajnigis, ke ŝi ne aŭdas ŝiajn vortojn, kovris sin pli bone per la tuko kaj malaperis malantaŭ la malgranda pordeto.

(TM
「こんにちは、」未亡人は丁寧にそして少しびくついて言った。「私の娘のためにどこか近くの店から牛乳とパンを私に持ってきてくれないでしょうか?」
門番は歩みを止めずこの言葉を聞いた、その後顔をそむけてどうにか不満感を隠して答えた。
「おいおい、だれが牛乳とパンを探しに行く時間があるってんですか!私は住んでる者に食事を運ぶためにここにいるんじゃあないよ、全く」
そう言いながら彼は壁の曲がり角の向こうに消えていった。未亡人はもっと下へ降りて行った。
“彼は私に親切をしたくなかった” 彼女は思った、“彼は私が貧乏だと思っているのだから…報酬をもらえるのが期待できる人たちへは彼は重い薪の束を運んでいた。“
彼女は中庭へ降りていき辺りを見回した。
「おや、あんたは何をそんなにあたりを眺めているんだい?」彼女の傍でしわがれた不快な女の声が響いた。未亡人は正門の近くの低い小門の前に立っている女をちらっと見た、そして夕暮れでその顔を見分けなかったが、その短いスカート、大きな布製のボンネット、肩によれよれに掛けられた質素な布、それに声の響きと口ぶりもまた彼女が庶民だということを示していた。
未亡人はそれは門番の妻だと推測した。
「こんにちは、」彼女は言った、「ここで牛乳とパンを私に届いてくれる誰かを見付けられないでしょうかしら?」
その女は少しの間考えた。
「あんたはどの階からきたの?」彼女は聞いた。「私、なぜだかあんたを知らないんだけど」
「私は今日屋根裏部屋に超してきました。」
「ああ、あの屋根裏部屋!なるほど、ならどうして配達のことなんかで私に無駄話するのかい。
「私、その報酬をお払いしましょう」小さな声で未亡人は言った。しかし、門番の妻は聞かなかった、またはその言葉を聞かないふりをした、より都合よく布で自身を覆って、そして小門の後ろに消えていった。

経過

1.   —He, kiu havas tempon, por iri serĉi lakton kaj bulkojn!

(TM
「おいおい、どなた様が牛乳とパンを探しに行く時間があるってんですか!
UK
走り使いをする者のことですし、あとが「あるってんですか」で締めているので、単に「だれが」でもよさそうな気がもします。
あるいは「どなた様」の方がこの反語表現がきつくなる効果が出るかなぁ?
(TM
門番は彼女に対してイライラを通り過ぎて怒りさえ覚え始めた?…と考えて皮肉っぽくしたのですが、そこまで行かずに「だれが」でいいですね。はい、直します。
「おいおい、だれが牛乳とパンを探しに行く時間があるってんですか!

2.    —Li ne volis fari al mi komplezon, “- –ŝi pensis, —”ĉar li divenas, ke mi estas malriĉa…

(TM)
 “彼は私に親切をしたくなかった” 彼女は思った、“彼は私が貧乏だとわかっているから…
(UK)
門番は最初に案内したので既にマルタが屋根裏部屋の住人=貧乏人であることがわかっているのですが、ここではdivenasと言っているのでまだ確定しない言い方がいいように思います。
(TM)
ここは彼女自身がまだ本当に自分が貧乏だと認識していないようだとしたら、「彼は私が貧乏だと思っているのだから」とした方がいいですね。
“彼は私に親切をしたくなかった” 彼女は思った、“彼は私が貧乏だと思っているのだから…

Marta_014    Marta_016

コメントを残す

メールアドレスが公開されることはありません。 が付いている欄は必須項目です